Prosumenci pytają nas:      

O co chodzi z tym bilansowaniem międzyfazowym?

Czy mając domowa instalację elektryczną wielofazową a instalację fotowoltaiczną jednofazową mogę oddawać energię na jednej fazie a pobierać energię z sieci zasilając urządzenia podłączone do innych faz?  Jak zachowa się licznik w takiej sytuacji? 

Czy da się korzystać z bilansowania międzyfazowego mając falownik jednofazowy? Czy jedynym sposobem na zwiększenie własnego zużycia energii wyprodukowanej w mikroinstalacji jednofazowej jest podłączenie wszystkich domowych odbiorników do fazy do której podłączony jest falownik?  

Dojrzały już przemysł solarny od dawna dostrzega, że energetyka odnawialna to inwestycja na 20, 25 lat, a niezawodność modułów jest równie ważna, jeśli nie ważniejsza, od mocy wyjścia. W związku z tym, większość producentów modułów projektuje je, biorąc pod uwagę wyniki testów niezawodności, których wyniki są wykorzystywane do zwiększenia jakości masowej produkcji modułów.

Jednym z aspektów niezawodności modułu jest jego wytrzymałość na obciążenia zewnętrzne, szczególnie takie wywołane obsługiwaniem modułów, wiatrem i śniegiem. W celu scharakteryzowania tych zewnętrznych czynników, zaprojektowano trzy pojęcia – Obciążenie mechaniczne (Mechanical Loading - ML), Niejednorodne obciążenie mechaniczne (Inhomogeneous Mechanical Loading – IML) oraz Dynamiczne obciążenie mechaniczne (Dynamic mechanical loading - DML). W celu obliczenia każdego z tych obciążeń zaprojektowano odpowiedni test:

Uszkodzenia modułów PV

Panele fotowoltaiczne są zaprojektowane do wytwarzania energii  przez co najmniej 20 lat. Jednakże technika bywa zawodna i w czasie eksploatacji mogą pojawić się różne niespodziewane awarie oraz zniszczenia.

Artykuł pomaga ocenić, czy moduł jest rzeczywiście uszkodzony i czy można domagać się jego wymiany gwarancyjnej. Ilustruje również niektóre defekty, ich przyczyny oraz wpływ na produkowaną moc elektryczną.

Czy technologia Q.ANTUM firmy Hanwha/QCells jest warta wyższej ceny?

Monitorujemy i porównujemy pracę dwóch modułów 270W: Q.Cells Q.PLUS BFR-G4.1 i Canadian Solar CS6P270P oraz dodatkowo modułu mono PERC Canadian Solar SUPERPOWER CS6K295MS o mocy 295 W.

Prawie każdy inwestor w fotowoltaikę na etapie planowania inwestycji stoi przed dylematem czy wybrać nowszą, czytaj nieco droższą technologię, czy pozostać przy dojrzałej, ale za to trochę tańszej.

W II połowie 2016 roku pojawiły się na polskim rynku nowe moduły firmy Hanwha/Q.Cells model Q.PLUS BFR-G4.1 wykonany w technologii Q.ANTUM, która ma cechy technologii PERC znanej z modułów monokrystalicznych. Prawie wszystkie branżowe media opisywały tę technologię jako lepszą od tradycyjnej, bo pozwalającą na uzyskiwanie lepszych wyników w produkcji energii w warunkach  braku bezpośredniego bądź słabego oświetlenia. Teoria pozostaje teorią ale jak to wygląda w praktyce? Postanowiliśmy sprawdzić praktycznie skuteczność technologii Q.ANTUM poprzez obserwację pracy i porównanie z modułem o takiej samej mocy nominalnej, ale wykonanym w tradycyjnej technologii polikrystalicznej. 

Na podstawie danych uzyskanych od jednego z największych producentów modułów solarnych - Renesola, pokrótce analizujemy 3 informacje, które urosły dookoła modułów monokrystalicznych:

Mit 1: Udział modułów monokrystalicznych w rynku stale rośnie, podczas gdy moduły polikrystaliczne przeżywają zastój.

Mit 2: W krajach i miejscach pozbawionych dużej przestrzeni do zagospodarowania, najlepszym wyborem będą panele monokrystaliczne.

Mit 3: Moduły monokrystaliczne generują więcej mocy.

Chcesz wiedzieć dlaczego są to mity? Przeczytaj całość!