W internecie dostępna jest nieoficjalna lista Tier 1 za II kwartał 2017 roku.

Powstała na bazie dostępnych w internecie informacji o liście Tier 1 tworzonej kwartalnie przez Bloomberg New Energy Finance.  Aby skorzystać z oficjalnej i aktualnej listy Tier 1 BNEF

kliknij tutaj

aby przejrzeć listę nieoficjalną 

czytaj dalej

Czy technologia Q.ANTUM firmy Hanwha/QCells jest warta wyższej ceny?

Monitorujemy i porównujemy pracę dwóch modułów 270W: Q.Cells Q.PLUS BFR-G4.1 i Canadian Solar CS6P270P oraz dodatkowo modułu mono PERC Canadian Solar SUPERPOWER CS6K295MS o mocy 295 W.

Prawie każdy inwestor w fotowoltaikę na etapie planowania inwestycji stoi przed dylematem czy wybrać nowszą, czytaj nieco droższą technologię, czy pozostać przy dojrzałej, ale za to trochę tańszej.

W II połowie 2016 roku pojawiły się na polskim rynku nowe moduły firmy Hanwha/Q.Cells model Q.PLUS BFR-G4.1 wykonany w technologii Q.ANTUM, która ma cechy technologii PERC znanej z modułów monokrystalicznych. Prawie wszystkie branżowe media opisywały tę technologię jako lepszą od tradycyjnej, bo pozwalającą na uzyskiwanie lepszych wyników w produkcji energii w warunkach  braku bezpośredniego bądź słabego oświetlenia. Teoria pozostaje teorią ale jak to wygląda w praktyce? Postanowiliśmy sprawdzić praktycznie skuteczność technologii Q.ANTUM poprzez obserwację pracy i porównanie z modułem o takiej samej mocy nominalnej, ale wykonanym w tradycyjnej technologii polikrystalicznej. 

Dojrzały już przemysł solarny od dawna dostrzega, że energetyka odnawialna to inwestycja na 20, 25 lat, a niezawodność modułów jest równie ważna, jeśli nie ważniejsza, od mocy wyjścia. W związku z tym, większość producentów modułów projektuje je, biorąc pod uwagę wyniki testów niezawodności, których wyniki są wykorzystywane do zwiększenia jakości masowej produkcji modułów.

Jednym z aspektów niezawodności modułu jest jego wytrzymałość na obciążenia zewnętrzne, szczególnie takie wywołane obsługiwaniem modułów, wiatrem i śniegiem. W celu scharakteryzowania tych zewnętrznych czynników, zaprojektowano trzy pojęcia – Obciążenie mechaniczne (Mechanical Loading - ML), Niejednorodne obciążenie mechaniczne (Inhomogeneous Mechanical Loading – IML) oraz Dynamiczne obciążenie mechaniczne (Dynamic mechanical loading - DML). W celu obliczenia każdego z tych obciążeń zaprojektowano odpowiedni test: